Panggonku

Rasane sesek ing ati

Rame ing panggonku saiki

Nanging kerep aku ngrasa sepi

Ramene ora padha dhek jaman biyen

Kanca kang tak duweni saiki

Padha apik’e karo kancaku ndhisik

Nanging rasane ora padha

Atiku kaya durung bisa nampa

Ing panggonku saiki bisa tak arani luwih saka panggonku ndhisik

Nanging ati iki kaya durung ning kene

Atiku isih ing panggonan kang adoh kae

Isih keri ing pucuking kembang kang durung mekruk

Aku isih durung mantep ing panggonku saiki

Aku durung bisa ngrasa tentrem lan ikhlas nampa panggonku saiki

Rasane isih pengen ing panggonku mbiyen

Panggonan kang cilik nanging bisa gawe atiku ngrasa tentrem

Muga ing panggonanku iki, aku bisa luwih krasan

September 2013